بهبود عملکرد سیستم های رادیو شناختگر براساس پیش بینی پارامترهای عملکردی آنها

در شبکه¬های بی¬سیم امروزی قانون اختصاص ثابت طیف وجود دارد. همچنین قسمت¬های زیادی از طیف فرکانسی به صورت پراکنده اختصاص یافته¬اند و بخش¬های عمده¬ای از طیف بدون استفاده باقی مانده¬اند. به دلیل افزایش دستگاه¬های بی¬سیم، اخیرا رادیو شناختگر به عنوان راهکاری برای حل مشکل اختصاص طیف به صورت ثابت و استفاده¬ی نامناسب از آن معرفی شده است. حسگری طیفی، تصمیم گیری برای طیف، به اشتراک گذاشتن طیف و قابلیت تغییرپذیری چهار عملکرد اصلی سیستم¬های رادیو شناختگر هستند. حسگری طیفی برای مشاهده¬ی وضعیت اشغال یا آزاد بودن طیف کار می رود، همچنین کاربران ثانویه به صورت دینامیک از طریق فرایندهای تصمیم¬گیری برای طیف، به اشتراک گذاشتن طیف و قابلیت تغییرپذیری طیف به کانال¬های موجود دسترسی پیدا می¬کنند. با توجه به اینکه این عملکردها دارای تاخیر بوده، و می-دانیم که رفتار سیستم¬های مخابراتی در طول زمان دارای تناوب می¬باشد، برای کاهش تاخیر این فرایندها و بهبود راندمان طیفی، از روش¬های پیش بینی برای تخمین این کمیت ها استفاده می¬شود. در این پژوهش روش¬های مختلف پیش¬بینی از جمله مدل مخفی مارکوف، روش bayesian، فیلتر کالمن، روش moving average، شبکه عصبی و غیره معرفی می ¬شود و کاربردهای آنها در شبکه¬ی رادیو شناختگر بررسی می¬شود و نتایج و شبیه¬سازی¬های مربوطه ارائه می¬شود.